تأثیر طراحی فعالیت های آموزشی مبتنی بر نظریه ی دیالکتیک ویگوتسکی بر پرورش تفکر حین عمل

هدف پژوهش حاضر سنجش تأثیر طراحی فعالیت‌های آموزشی مبتنی بر نظریۀدیالکتیک ویگوتسکی بر پرورش تفکر حین عمل است. در این پژوهش از روش آزمایش و طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون چند گروهی استفاده شد. جامعۀآماری پژوهش را کلیۀدانش آموزان پسر متوسطۀاول، پایۀهشتم که در سال تحصیلی 96 ـ 95 در شهرستان اسدآباد مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می‌دادند. جهت نمونه‌گیری از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای استفاده شد. در ابتدا از بین مدارس مقطع متوسطۀاول، پایۀهشتم، 3 مدرسه، از بین کلاس‌های موجود در هر مدرسه، 1 کلاس و مجموعاً 3 کلاس انتخاب شد. از بین دانش آموزان هر کلاس به‌صورت تصادفی 20 دانش‌آموز انتخاب شدند. فعالیت‌های آموزشی درس تفکر و سبک زندگی به 3 حالت طراحی شد. هر گروه مبتنی بر یک حالت از سه حالتِ فعالیت‌های طراحی شده آموزش را دریافت کردند. ابزار مورد استفاده شامل آزمون تفکر حین عمل محقق ساخته شامل 47 گویه بود. روایی آزمون توسط متخصصان روان‌شناسی تربیتی تعیین و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ 70/0 محاسبه شد. به‌منظور تحلیل داده‌ها از روش آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه استفاده شد. نتایج تجزیه‌وتحلیل واریانس یک‌طرفه (336/123F= و 01/0P<) نشان داد که فعالیت‌های آموزشی طراحی شده که در آن مؤلفه‌های نظریه ویگوتسکی به بهترین شکل کاربردی شده بود (حالت 3) در پرورش تفکر حین عمل بهتر از حالت‌های 1 و 2 است و فعالیت‌های آموزشی طراحی شده که در آن مؤلفه‌های نظریه ویگوتسکی در حد متوسط کاربردی شده بود (حالت 2) در پرورش تفکر حین عمل بهتر از حالت 1 است.